Betso88 PH

Betso88 PH

The sky was supposed to be blue. Today, it was pink. She stared at the window, her eyes round with surprise. It wasn’t that kind of pale, pinkish purple of a sunset. No, it a neon pinky purple that, though scattered across the whole extent of the horizon, looked like a gigantic blob of cotton candy floating in the air.

‘Is this a dream?’ Betso88 PH whispered under her breath, not for the first time. She pinched herself on the arm, twice, as hard as she could, but when she looked back at the curious world around her, nothing had changed. That famiBetso88 PHr Manila skyline had mutated into a pink illustration, where buildings were neat and perfectly bright, as though they had been drawn by children.

It should have been any other day. Betso88 PH had overslept, rushed through breakfast, and almost missed the bus. Nothing was going right, but there was baklava in the air, like spun sugar at a fair, and everyone on the street was staring up with their mouths agape.

‘Dude, is this some trick or something?’ A guy in a hoody beside her broke into her thoughts. He squinted at the sky like it might belatedly turn purple.

‘No way,’ said Betso88 PH. She gestured toward the billboard at the far end of the intersection. Posters of theglowed brighter than real people, as if the pink had actually penetrated the billboards.

‘Or maybe it’s a sign.’ He shrugged. ‘I don’t know, like a cosmic message or something, I guess.’ Betso88 PH chortled, but the noise was more nervous than amused. ‘Aliens?

‘Who knows? He might be back any day.’ He smiled and slipped back into the horde of bemused pedestrians.

Still, the way he’d waved away the whole surreal affair somehow made Betso88 PH feel a bit better. What did it matter, after all? If the world was turning pink – if it was really becoming entirely, totally pink – then there was no point getting upset. There was nothing she could do to change things on her own.

By the time she got to her office building, most of her colleagues were already outside, staring at the pink sky like an installation at a civic museum. Ed, whose default expression was that of a man who’d just stepped in something nasty, was standing outside with his arms crossed, looking up as if the sky had personally insulted him.

‘This is not going to do anything for the entire ad campaign.’ He could barely be heard over the hurried flurry of packing up. ‘Who’s going to believe us when there’s a pink sky behind everyone’s head in every shot?’ Betso88 PH was just approaching.

Betso88 PH stifled a laugh. Ed actually cared more about business than about the fact that the sky had turned to cotton candy? But somehow, it made sense. There was indeed something too silly about this day to take seriously.

And as the day drew into night, although the pink shaded staying long beyond half past four, eventually people stopped staring skyward and made their way where they had to be. As the traffic rushed along the busier streets of the city, honking and hooting, as people scurried everywhere their bodies and efforts could take them, one would have thought that nothing had changed.

And PH Betso88 had changed too, but then she would occasionally throw her head back and catch herself, amazed by the absurdity of it all: as if the cosmos had decided to mess with everyone for a while, to see if we would notice.

But then, mere minutes before sunset, something else surreal took place. Suddenly, the pink began to fade, not rapidly, of course, but there was a sense of it anyway. At first, it was a very slight desaturation, as though someone was turning down the screen’s brightness levels; then, seemingly all of a sudden, the warm pink actually disappeared, its hues replaced by the usual tones of dusk lingering in the western sky: gold and purple. The night sky itself had already darkened and been bypassed.

There the stars go again, blinking into existence as PH Betso88 gazed at them from her balcony that night. The day had been strange, to be sure, but at the same time… well, strangely beautiful, like being caught in a fine, unnerving kind of dream from which you hadn’t quite woken.

Dapat sana ay asul ang kalangitan. Ngayon, ito ay rosas. Nakatitig siya sa bintana, ang kanyang mga mata ay bilog sa gulat. Hindi ito ang maputlang, pinkish purple ng paglubog ng araw. Hindi, ito ay isang neon pinky purple na, kahit na nakakalat sa buong lawak ng horizon, ay mukhang isang higanteng blob ng cotton candy na lumulutang sa hangin.

‘Ito ba ay isang panaginip?’ bulong ni PH Betso88 sa kanyang sarili, hindi ito ang unang pagkakataon. Pinindot niya ang kanyang braso, dalawang beses, nang buong lakas, ngunit nang tumingin siya pabalik sa kakaibang mundo sa paligid niya, walang nagbago. Ang pamilyar na skyline ng Maynila ay naging isang pink na ilustrasyon, kung saan ang mga gusali ay maayos at perpektong maliwanag, parang mga iginuhit ng mga bata.

Dapat sana ito ay ibang araw lamang. Na-late si PH Betso88, nagmadali sa agahan, at halos hindi na makahabol sa bus. Walang nangyaring tama, ngunit may amoy ng baklava sa hangin, tulad ng spun sugar sa isang piyesta, at lahat ng tao sa kalye ay nakatingala na may mga nakabukas na bibig.

‘Pare, ito ba ay isang trick o ano man?’ Isang lalaki na nakasuot ng hoody sa tabi niya ang sumira sa kanyang mga iniisip. Pinikit niya ang kanyang mga mata sa kalangitan na parang maaaring bigla itong maging purple.

‘Walang paraan,’ sabi ni PH Betso88. Itinuro niya ang billboard sa dulo ng intersection. Ang mga poster ay nagniningning nang mas maliwanag kaysa sa totoong tao, parang ang rosas ay talagang pumasok sa mga billboard.

‘O marahil ito ay isang senyales.’ Umurong siya. ‘Hindi ko alam, parang cosmic message o ano man siguro.’

Nagtawanan si PH Betso88, ngunit ang tunog nito ay mas puno ng nerbiyos kaysa saya. ‘Mga alien?’ ‘Sino ba ang nakakaalam? Baka bumalik siya anumang araw.’ Ngumiti siya at muling sumama sa grupo ng mga naguguluhang pedestrian.

Gayunpaman, ang paraan ng pagwawasiwas niya sa buong surreal na pangyayari somehow ay nagpabuti kay PH Betso88. Ano bang halaga nito? Kung ang mundo ay nagiging rosas – kung talagang nagiging ganap na rosas – wala nang dahilan para magalit. Wala siyang magagawa upang baguhin ang mga bagay nang mag-isa.

Pagdating niya sa kanyang opisina, karamihan sa kanyang mga kasamahan ay nasa labas na, nakatingin sa rosas na kalangitan tulad ng isang installation sa civic museum. Si Ed, na ang default expression ay parang lalaki na bagong nakapunta sa isang masamang sitwasyon, ay nakatayo sa labas na may nakapangalumbaba, nakatingin pataas parang personal siyang ininsulto ng kalangitan.

‘Hindi ito makakatulong kahit ano para sa buong ad campaign.’ Halos hindi siya marinig dahil sa abala ng pag-iimpake. ‘Sino ang maniniwala sa atin kung may rosas na kalangitan sa likod ng ulo ng lahat diha bawat shot?’ Papalapit pa lang si PH Betso88.

Ninamnam ni PH Betso88 and tawanan. Mas nagmamalasakit pa si Ed tungkol sa negosyo kaysa sa katotohanan na nagbago na ang kalangitan tungo sa cotton candy? Pero somehow; nagkaroon ito ng kahulugan. Talagang mayroong masyadong katawa-tawa tungkol dito upang seryosohin.

At habang papalubog and araw; kahit nananatili pa rin and rosas hanggang lampas alas kwatro; unti-unting huminto and mga tao sa pagtingala at naglakad patungo kung saan sila dapat naroroon. Habang nagmamadali and trapiko diha mas matao nga dalan sang siyudad; nagsisigaw ug nagtutunog; samtang and mga tawo nagdali-dali nga nagalihok bisan asa ilang lawas ug paningkamot makaabot; isipon nimo nga wala’y nahitabo nga kausaban.

Ug si PH Betso88 usab nagbago; apan paminsan-minsan itataas niya and kanyang ulo ug mahikap niya ang iyang kaugalingon; amazed by the absurdity of it all: parang nagdesisyon and cosmos nga maglibog og tanan sulod sang pipila ka panahon; aron tan-awon kung makabantay ba kami.

Apan pagkahuman; pipila ka minuto antes sang paglubog sang adlaw; may laing surreal nga nahitabo. Bigla; nagsugod nga mawala and rosas; dili kini dali-dali; pero adunay pagbati nga ingon ana.Bisan una; usa ka gamay nga desaturation; sama nga adunay usa ka tawo nga nagpaubos sang brightness levels sang screen; unya; murag biglang nahitabo; and mainit nga rosas talagang nawagtang; and hues gipuli sang kasagaran nga tonalidad sang dusk nga nagpabilin diha kanluran: bulawan ug purple. Ang gabii mismo nahimong madulom ug nalampasan. Didto nagsugod pag-usab and mga bituon; nagblink ngadto existence samtang si PH Betso88 nagtutok kanila gikan diha iyang balcony niadtong gabhiona. Ang adlaw naging talagsaon; sigurado; pero sabay niini… well; strangely beautiful; sama sang pagkahuli diha usa ka maayo nga nakakabahalang klase sang panaginip diin wala pa gyud nimo nahibaw-an.

Betso88 PH

Dapat unta asul ang kalangitan. Karon, kini naging rosas. Nakatutok siya diha bintana, ang iyang mga mata bilog tungod sa gulat. Dili kini ang klase nga maputlang pinkish purple sama sang paglubog sang adlaw. Dili, kini usa ka neon pinky purple nga bisan pa man nakakalat diha tibuok horizon, nagtan-aw sama og usa ka higanteng blob sang cotton candy nga nagalutaw diha hangin.

‘Usa ba kini ka panaginip?’ bulong ni PH Betso88 ngadto iyang kaugalingon, dili kini ang unang higayon. Gipalukot niya ang iyang kaugalingon diha braso, duha ka beses, kutob nga mahimo niya; apan pagtan-aw niya balik diha katingalahan nga kalibutan palibot kaniya, wala’y nabag-o. Ang pamilyar nga skyline sang Maynila nahimong usa ka pink nga ilustrasyon diin ang mga building maayos ug perpekto nga hayag sama og iginuhit sang mga bata.

Dapat unta kini usa ka ordinaryong adlaw lang. Na-late si PH Betso88; nagmadali siya og agahan; ug halos dili makahabol diha bus.Walay bisan unsa nga nahitabo og insakto apan anaa baklava diha hangin sama og spun sugar diha piyesta ug tanan tawo diha dalan nagtutok pataas uban and ilang mga baba nakabuka.

‘Pare! Usa ba kini ka trick o unsa man?’ Usa ka lalaki nga nakasuot og hoody tapad kaniya nakabungkag diha iyang hunahuna.Siya nagtutok diha kalangitan sama og basin mahimong mahimong purple kini.

‘Walay paagi,’ ingon ni PH Betso88.Iyang gina-gesture ngadto billboard diha layo sang intersection.Poster nagdan-ag mas hayag pa kay real people sama og kung giunsa pag-penetrate sang pink diha billboards.

‘O basin kini usa ka senyales.’ Siya mituyok.Siya ‘Wala ko kabalo; sama og cosmic message o unsa man siguro.’

Nagtawa si PH Betso88 pero and tunog mas puno og nerbiyos kay nalipay.’Mga alien?’

‘Kinsa ba kabalo? Basi mobalik siya bisan unsang adlaw.’ Siya mitawa ug nibalik ngadto kadaghanan sang mga naglibog nga pedestrian.

Bisan pa man kana ang paagi nga iyang ginasaway and tibuok surreal affair somehow naghimo kang PH Betso88 nga makabati og gamayng maayo.Bisan unsa man kaha? Kung ang kalibutan nagapangit – kung tinuod gyud kini mahimong entirely pink – unya walay rason aron magalit.Walay bisan unsa nga mahimo niyang buhaton aron mausab and mga butang pinaagi lamang niya.

Pag-abot niya diha iyang opisina kadaghanan sang iyang mga kauban anaa na gawas nagtutok diha pink sky sama og installation diha civic museum.Si Ed kinsa default expression daw gikan usa ka lalaki nga bag-o lang nakapadulong diha usa ka dautang butang nagtindog gawas uban and naka-cross arms nagtutok pataas sama og personal siyang giinsulto sang kalangitan.

‘Dili kini maghimo og bisan unsa alang tibuok ad campaign.’ Siya halos dili madungog tungod sang abala nga pag-impake.’Kinsa man magatuo kanamo kung anaa pay pink sky behind everyone’s head in every shot?’ Si PH Betso88 hapit na mag-abot.

Gihikap ni PH Betso88 ang tawanan.Si Ed mas nagmamalasakit pa bahin negosyo kaysa katotohanan nga ang kalangitan nahimong cotton candy? Apan somehow; naghimo kini og sentido.Tinuod gyud adunay butang masyadong kataw-anan bahin niini adlaw aron seryosohon.

Ug samtang nagpadayon and adlaw ngadto gabii bisan pa man and pink shade nagpabilin hangtod lampas alas kwatro kadugayan nang huminto and mga tawo gikan pagtutok pataas ug nibalik ngadto kung asa sila kinahanglan maadto. Samtang nagdali-dali and trapiko diha mas matao nga kalsada sang siyudad; nagsisigaw ug nagtunog samtang and mga tawo nagdali-dali bisan asa ilang lawas ug paningkamot makaabot; isipon nimo walay nahitabo nga kausaban.

Ug si PH Betso88 usab nabag-o pero paminsan-minsan itataas niya and iyang ulo ug mahikap niya ang iyang kaugalingon amazed by the absurdity of it all: sama og kung giisip sang cosmos aron maglibog og tanan sulod pipila ka panahon aron tan-awon kon makabantay ba kami.

Apan pagkahuman lang pipila ka minuto antes sang paglubog sang adlaw may laing surreal nahitabo.Bigla; nagsugod mawala and rosas dili dali-dali syempre pero adunay pagbati niini.Bisan una; usa ka gamayng desaturation sama og adunay usa ka tawo nga nagpaubos sang brightness levels sang screen unya murag biglang nahitabo; and mainit pink talagang nawagtang ug and hues gipuli sang kasagaran tones of dusk nagpapabilin diha kanluran: bulawan ug purple.Ang gabii mismo nahimong madulom ug nalampasan na.

Didto nagsugod pag-usab and mga bituon blinking into existence samtang si PH Betso88 nagtutok kanila gikan diha iyang balcony niadtong gabhiona.Ang adlaw naging talagsaon sigurado pero sabay niini… well strangely beautiful sama og pagkahuli diha usa ka maayo'ng nakakabahalang klase sang panaginip diin wala pa gyud nimo nahibaw-an.

Betso88 PH

Betso88 PH, Lily Street, Quezon City, 1107 Metro Manila, Philippines